بسیاری از اهدا کنندگان از نفس اهدا کردن خون لذت می برند، اما وقتی به آنها مبلغ پولی برای این کار پیشنهاد شود، این گردش از مشارکت به معامله لذت آن را خراب می کند، حال آن که مبلغ پیشنهاد شده برای جبران آن کافی نیست، بگذریم از وقت گذاشته شده و دردی که فرو کردن سوزن توی دست آدم ایجاد می کند. اسکار وایلد زمانی نوشته بود که آدم بدبین کسی است که قیمت همه چیز را می داند، اما ارزش هیچ چیز را نمی داند. جوامع ما معمولا همه مان را بدبین می کنند. و هیچ کس بدبین تر از اقتصاد دانی نیست که ارزش مبادله را یگانه ارزش موجود می بیند و ارزش تجربی را مانند چیز غیرضروری در جامعه بی اهمیت می شمرد، جامعه ای که در آن همه چیز بر اساس معیارهای بازار سنجیده می شود.
