عمیقا رستاخیز طبیعت ، که امسال همزمان با رستاخیز رمضان شده، ما را به یاد رستاخیز بشر می اندازد. 
منظورتان از گلستان، لیلی خانم است؟ 
منظورتان از فائزه کیست؟

خیلی لذت بردم

نصف متن سیاهه,طبیعیه؟

عمیقا نمی دونم چرا با همه کتاب ها یه مرزی دارم‌، مرز بین‌واقعیت و داستان. مرزی که منطقم با یه خط پررنگ می کشه. بله در متن ها غرق شده ام اما همیشه و حتی در لحظه غرق شدن مرزی رو می دیدم که ازش رد شدم. شبیه بندی که قسمت عمیق و کم عمق استخر رو تعیین می کنه. شخصیت کتاب ها ، هرچقدر هم که باهاشون همراه بشم ، عمیق بشم و ... برام جزئی از یک‌قصه و داستان باقی میمونن. تو واقعیت زندگی راهی ندارن انگار یا شاید منطق خطشو پررنگ کشیده. مثل دست خط بچه دبستانی های عصبانی ، که محکم می نویسن. که اگه بخوان چیزی رو با پاک‌کن ، پاک کنند ؛ از فشار عجولانه دست کوچیکشون برگه رو مچاله یا سوراخ می کنند. شاید بهتر باشه پاک نکنم خطه رو ... برگه سالم بمونه!

دلم برای نظر نوشتن پای یادداشت‌هایت تنگ شده بود حبیبه‌جان!
سال تمام شد و کرم دستت را برایت نیاوردم!

حبیبۀ عزیز عیدتون مبارک🌷
از قشنگی های سال ۴۰۲  لذت پیدا کردن شما در اینجا بود
و سرمست شدن از این کلمات مسحور کننده

عیدتون مبارک خانم جعفریان. خیلی وقت بود یادداشت‌های شما رو نخونده بودم و قسمت شد الان، این وقت سحر بخونم.

قسم به زمان که انسان در خسران است. از بیست سالگی می‌بینمش و باهاش گریه می‌کنم. همین زمان کم کم خسران را نشان آدم می‌دهد. 
خیلی عالی بود.