آورده اند که نجاری هنگام ساختن یک صندلی، که به یکی از قضات متعلق بود، اهتمام زیاری می کرد و در استحکام آن سعی بسیاری داشت. گفت: این اندازه دقت و موشکافی برای چیست؟ گفت: برای این که می خواهم روزی بر آن بنشینم. عقبت نیز چنین شد، چه آن که نجار مزبور، شروع به خواندن و مطالعه علم حقوق کرد. و پس از مدتی به منصب قضاوت رسید.