جاده ی تارا رمانی پرماجراست، ماجراهایی از جنس امروز، داستانی از ارزش های تغییر یافته زندگی در دو سوی اقیانوس، نویسنده در این رمان عرصه هایی از روابط انسانی را تعریف می کند تا پیش این آزموده نشده بود. داستان در دهه ی نود قرن گذشته می گذرد، در آغاز همه گیر شدن راه های ارتباطی جدید از جمله اینترنت. ماجرا از آن جا آغاز می شود که مسافرتی شکل می گیرد، مسافرتی که در آن از هتل و چادر مسافرتی و کوله پشتی های دهه هفتاد و هشتاد خبری نیست . دو مسافر خانه های خود را با هم عوض می کنند. هرکدام فرهنگ خودشان را به همراه می آورند و با همسایه هایی آشنا می شوند که دوست دارند ماجرا شوند. داستان عشق ها خیانت ها و دورویی ها و حسادت هایی رو می شود که تا دیروز در پستوی خانه نهان بود. مائیو بنچی روایت سرراست و ساده ای از روابط پیچیده ی آدم ها در این رمان عرضه می کند و خواننده را به مهمانی نور و رنگ و سنت هایی می برد که در روزگار امروز رنگ باخته است.