رمان یادداشت‌های دایناسور که نخستین بار در سال ۱۹۹۴ منتشر شد، قصه اضمحلال و حقارت است. قصه روشنفکرانی که انگار از جامعه خود طرد شده‌اند. زمینه‌های سیاسی پر شکستی که آلرزاز شاهدش بود، در نوشتن این رمان بسیار نقش داشت. مرگ جمال عبدالناصر، شکست در جنگ شش روزه با اسرائیل، ترکیدن حباب حزب بعث صدام حسین بعد از جنگ با ایران و البته جنگ اول خلیج‌فارس، باعث شد تا توهمی که برخی روشنفکران عربی به آن دست یازیده بودند بر سرشان آوار شود. رمان داستانِ یکی از همین آدم‌هاست. روایتی جذاب، تلخ اما طنزآلود از مردی که به شوخی او را دایناسور می‌نامند. او و همفکرانش در وضعیتی روایت می‌شوند که تلاش دارند خود را به جامعه القا کنند، اما انگار واقعاً دورانشان تمام شده است. رمان یادداشت‌های دایناسور را از نمادین‌ترین آثار تاریخ رمان‌نویسی مدرن عرب دانسته‌اند.