کتاب حاضر، تصحیح و بررسی است بر کتاب "سلک السلوک "اثر "ضیاء الدین نخشیبی "عارف قرن ششم .کتاب سلک السلوک در آداب طریقت عرفان اسلامی نگاشته شده دارای یک مقدمه و 151سلک است .چنان که خود مولف هم در مقدمه بدان اشاره دارد .در تالیف کتاب چندان مقید در ترتیب فصول و ابواب نبوده است، بدان معنی که چند سلک اولیه را به اصطلاحات عرفانی و سپس چند سلک به مسائل اخلاقی اختصاص داده است .ولی در میان سلک های اخلاقی گاه گاهی سلک هایی آمده است که از اصطلاحات صوفیان بحث می کند .سلک های اواخر کتاب به شرح حال و کلمات چندتن از مشایخ صوفیه تخصیص یافته است و سرانجام آخرین سلک کتاب را به چند موضوع اختصاص داده است ...در یک سلک شرح سه تا چهار موضوع و اصطلاح عرفانی را گنجانیده است .معمولا در هر سلک آن جا که جنبه پند و اندرز و نصیحت دارد، مطلب خود را به شیوه عرفای قرون ششم و هفتم ایران....به صورت خطاب و با عبارت "عزیز من "و هر کجا که داستان یا حکایتی می آورد، مقصود خود را با "بشنو بشنو "شروع می کند . هر سلک غالبا با عبارتی از قبیل "بباید دانست "...آغاز می شود و پایان هر سلک هم با دو بیت شعر که از خود مولف است، تحت عنوان "قطعه "پاپان می یابد ."