نسبت به یکدیگر مسئولیم.
۱.«هرکس مسئول خودش است.خداوند مسئول همه». داستان در پی نقد این نوع تفکر است. داستان از این قرار است که دختر جوانی خودکشی کرده است و حالا یک بازپرس پلیس در پی یافتن علت خودکشی دختر است.
۲.نویسنده قصد این را دارد به ما نشان بدهد که چگونه در پی اعمال ظاهراً کوچک و بی ربط هر یک از ما نسبت به دیگران، چگونه باعث رنج و سختی آن ها می شود و آن ها را تا مرگ می‌کشاند.
«ما در این دنیا تنها زندگی نمی‌کنیم. ما نسبت به یکدیگر مسئولیت داریم.» این پیام داستان است.
۳.چند سال قبل به همراه دوستان فیلمی با  اقتباس از این نمایشنامه دیدم و همان موقع تصمیم گرفتم خود نمایشنامه را بخوانم و حالا این فرصت پیش آمد. کسی که نمایشنامه را برای اول بار می‌خواند یا فیلم را نگاه می‌کند لذت از داستان خواهد برد. من که هم فیلم را دیده بودم و حالا نمایشنامه را خواندم فیلم برایم لذت بیشتری داشت و در نظر من شاید فیلم بهتر از خود داستان باشد( این را باید اضافه کنم که اگر کتاب را اول بار می‌خواندم شاید قضیه برعکس بود.)
۴.چیزی که واقعا اذیتم کرد در کتاب غلط‌های املایی و نگارشی بود. کتاب را ناخوانا نکرده بود اما بعضی جاها تو ذوق آدم می‌زد.