همیشه آنها که می نویسند، به غواصان دریای معانی تشبیه شده اند. غواصان لشکر 14، تشبیه و استعاره نبودند. مردانی بودند که جمجمه هاشان را به خدا سپردند و بی دغدغة مرگ زیستند. این زیستن قصه ای دارد و «روزگاران؛ کتاب غواصان لشکر 14» یک دفتر از این قصه هاست.