به تصریح نگارندة کتاب حاضر، سایبر دیپلماسی، به طور موثری، از بحران ها جلوگیری کرده و اعتمادسازی می کند. پیش از حمله یا وقوع خطر، پیوستگی و اتحاد ایجاد کرده و اولین خط دفاعی را پایه گذاری می نماید. نسبت به سیاست های دولت ها، گرایش مردمی ایجاد نموده و محیط بین المللی با ثبات تر و امن تری را پدید می آورد. علاوه بر این سایبر دیپلماسی قادر است با استفاده از استراتژی های آموزشی و انتشار اطلاعاتی، حملة خود را در سطحی بسیار گسترده و با صبوری، به اجرا درآورد.» وی با این طرز تلقی، سعی داشته، تاملی دوباره پیرامون مفهوم فرهنگ، امپریالیسم فرهنگی، جهانی شدن و سایبر دیپلماسی داشته و به شرح و بسط هریک بپردازد.