نقد دیدگاه ها و برهان های فلسفی ایمانوئل کانت در زمینه مسأله شناخت، خداشناسی و مابعدالطبیعه است. در ابتدای این اثر به بررسی عناصر مختلف شناخت در فلسفه کانت و مفهوم قضایای ترکیبی و تحلیلی ارایه شده از سوی در این زمینه پرداخته شده و پس از آن مبانی تصوری و تصدیقی کانت در زمینه شناخت های متعالیه در قوه حس، تصدیقات فاهمه، استدلال های عقلی و استدلال های او در زمینه جهان شناسی و مباحث مابعدالطبیعی، مورد نقد و ارزیابی فلسفی قر ار گرفته است. نویسنده سعی کرده است ضمن مطالعه آثار کانت و ترجمه آثار وی مبانی فکری او را در زمینه معرفت شناسی در سه حوزه تصورت، تصدیقات یا قضایا و استدلال ها و حجیت ها، مورد نقد و ارزیابی قرار داده و روش شناسی او را در بکارگیری تجربه در شناخت های حسی و روش های عقلی مورد استفاده او در تفسیر امور متافیزیکی را مورد خدشه قرار دهد. نویسنده همچنین دیدگاه های کانت در مورد روح و نفس  و جوهر بودن آن، نقد وی برهان وجودی و سایر براهین خداشناسی را نقد نموده و معتقد است که در زمینه شناخت روح و اثبات وجود آن مغلطه نموده است.