وزارت جایگاه اداره بخشی از امور عمومی در بدنه دولت است که اجرای خط مشی عمومی معینی را عهده دار است. توصیف ماهیت اجرای خط مشی عمومی است که نظریه پردازی درباره وزارت را ضروری می سازد. نظریه وزارت حدود و چارچوب های عامی را تعیین می کند که درون آن ها چگونگی اداره امور عمومی مبتنی بر وزرا دنبال می شود. نظریه وزارت ناظر بر اداره امور عمومی با محوریت دستگاه هایی اجرایی مادر است که مسئولیت اداره آن ها بر عهده وزیران است. در ایران وزیران به عنوان عالی ترین مقام اجرایی، عهده دار اعمال بخشی از امور قوه مجریه هستند و با پیشنهاد رئیس جمهور و رأی اعتماد مجلس به مقام وزارت منصوب می شوند. کتاب حاضر به بررسی نظریه وزارت در اداره امور عمومی اختصاص یافته است.