نزار قبانی در 21 مارس 1921 در خانه ای قدیمی از خانه های دمشق به دنیا آمد، به قول او روزی که طبیعت نوروز خود را جشن می گرفت: «زمین و مادرم در یک زمان باردار شدند و با هم وضع حمل کردند...آیا این تصادفی بود که تاریخ ولادتم در فصلی بود که زمین شکوفا می شد و طبیعت لباس نو می پوشید؟ یا این که تقدیر من بود که در آغاز نوروز که فصل تغییر و تحولات بود، به دنیا بیایم.»
نزار قبانی لقب عاشقانه سرایی بی همتا را در شعر عرب تصاحب کرد و در راه صلح و آزادی و رهایی زنان از تفکرات قبیله ای نقش مهمی ایفا کرد. علی رغم نگاه های متناقضی که به آثار ائ صورت گرفته او منادی مدرنیسم و تجدد بوده است و کتاب ها و نامه هایش حافظه و ذائقه جدیدی به شعر عربی داده، همچنان که توجه او به زبان مردم کوچه و بازار و مقاومتش در برابر «فرهنگ مذکر» و صراحت و جسارتش در اشعار و شکستن تابوهای اجتماعی، شعر و عاشقانه های او را به خانه ها و کوچه و خیابان کشانده است. علاوه بر این خواندن اشعار توسط خواننده های بزرگ عرب نظیر «عبدالحلیم حافظ» و «ماجده رومی» و «کاظم الساح» باعث بیش تر پجش این اشعار در فرهنگ مردم گردیده است... .