اگر بخواهیم به شخصی جایزه اهدا کنیم که در طول تاریخ،خود را وقت دقت مطلق کرده باشد،منجم آلمانی یوهانس کپلر باید نامزد دریافت آن باشد.کپلر کشف کرد که سیارات چطور میچرخند و با این کار راه را برای نیوتون هموار کرد که عت را کشف کند.
کپلر معتقد بود که استدلال خدا در  طراحی جهان را کشف نموده است و نمیتوانست خوشحالی خود را پنهان کند.در جلد پنجم از هماهنگی جهان او این طور مینویسد:
من به صراحت جرات میکنم که اعتراف کنم که گلدان های طلایی مصری ها را دزدیدم تا یک پرستشگاه برای خدایم دور از مرزهای مصر بسازم.اگر مرا ببخشید،خوشحال میشوم،اگر سرزنشم کنید،تحمل میکنم،مرگ به وقوع خواهد پیوست و من کتاب خود را مینویسم چنانچه اکنون خوانده شود یا آیندگان بخوانند،فرقی ندارد.میتواند یک قرن منتظر یک خواننده واقعی بماند،همانطور که خود خداوند شش هزار سال انتظار کشید نا تماشاگری برای آثارش پیدا شود.