سینمای آنتونیونی، به ویژه در سه گانه معروف ماجرا، شب، و کسوف، سینمای زندگی انسان معاصر است ــ انسانی که در دنیای مدرن دچار ازخودبیگانگی است، انسانی که دلمرده است و زندگی اش، جدا از کسب ثروت و لذات مادی، خالی و بی هدف است.
کسوف آخرین اثر از این سه گانه، که در سال 1962 برنده جایزه ویژه هیئت داوران و نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره کن شد، شاید رادیکال ترین فیلم این سه گانه باشد. در عین حال، تمام عناصر شاخص آثار آنتونیونی را می توان در اوج پختگی در این اثر مشاهده کرد. استفاده آنتونیونی از اشیاء و مکان ها نیز در کسوف چشمگیر است.