نگارنده در کتاب حاضر تلاش می کند تا با بررسی گذشته ی بشر و راه های پیموده شده، ناهنجاری های تمدن امروزی را ریشه یابی کند. وی معتقد است تمدن امروزی، که دست آورد حیات انسانی با تمام هنجارها و ناهنجاری هایش در روی سیاره می باشد، نه تنها توفیقی در راستای حل مشکل اساسی انسان، یعنی احترام به حقوق روانی فرد و تالیف حقوق فرد و جمع نداشته بلکه با نادیده گرفتن هر دو، به سمت تهی شدگی و بی هدفی گام برمی دارد. به همین دلیل است که وی سیاره ی زمین را "سیاره ی مضطرب" می نامد. نویسنده که بنا به گفته ی خویش سعی ندارد تا حکمی صادر یا ادعایی را اثبات کند، تلاش می کند تا علت رویکرد و رغبت انسان به راه های رفته را در حد توان تشریح و روشن کند. و آن گاه با در دست داشتن حربه ی تجربه ی گذشته، تمدن امروزی بشر را محک بزند و بکوشد تا کاستی ها و ناهنجاری های آن را آشکار سازد. به اعتقاد نویسنده دوره های تکاملی بشر را می توان برخلاف مارکس به صورتی دیگر عرضه کرد؛ در واقع صورتی از معارف بشر که در راه تعالی و تکامل و تعادل روانی او نقش دارند. این معارف که نه تنها عمود بر هم نیستند بلکه همیشه در موازات هم قرار دارند عبارت اند از: اساطیر، ادیان، عرفان، فلسفه و  علم. در فصل های چندگانه ی کتاب به اجمال رویکردی از نقش هریک در قوام و دوام تمدن بشری ذکر می شود. نویسنده نقش این معارف را در کاستن اضطراب بشر و سهم آن ها را در دست یابی به توانایی و آزادی انسان بسیار مهم و بسزا می داند.