پس از چاپ «زنان عاشق»، «ویرجینیا وولف» صراحتا ابراز کرد: «او تلاش دارد چیزی به ما بگوید و در این باره با ما صادق است و به همین خاطر است که صد بار از بیشترمان، بهتر است.» ده سال بعد، وولف با حرارت بیشتری درباره طراوت داستانهای لارنس نوشت: «احساس می کنی او انعکاس صدای هیچ کسی نیست. ادامه راه هیچ سنتی نیست. از گذشته و حال بی خبر است؛ مگر اینکه بر آینده تاثیر بگذارد.»