«سارا» در آخرین روزهای ماه فروردین در طالقان به دنیا آمد. تفسیرهایی که تمام مردم آن روز از این نوزاد داشتند، هنوز باقی مانده از وعدۀ زنی مومنه در سال ها پیش به نام صنم خاتون بود. به نظر مردم، سارا همان دختر افسانۀ بهشت بود؛ دختری که می بایست هفت رمز رسیدن به بهشت موعود را می یافت. در سراسر منطقۀ طالقان نظریه های گوناگونی دربارۀ تولد سارا و مهرۀ هفت پر حکاکی شده بر کف دست راست او، که به صورت طبیعی در آن قرار داده شده بود، وجود داشت.  عدۀ بسیاری عقیده داشتند این علامت، نشانۀ هفت امر پیر فرزانه در سال ها قبل است که نجیب زاده ای باید با یافتن هفت رمز آن به بهشت دست یابد. سارا در زندگی خود مردمی را می دید که به پوچی می رسیدند. اما او بر خلاف آنان، ضمن قبول تقدیرات الهی به حرکت خود ادامه می داد. او با علم به  عظمت خدا و از طریق ارتباط با مقدسات و تحصیلات عالیه در جست وجوی معماهای ذهن بشر بود تا بتواند به دیگران نشان دهد که اموری چون زندگی ابدی، مرگ و بهشت حقایق بدیهی و واقعی هستند.