کتاب حاضر را «انیشتین» در سال 1916 کمتر از یک سال بعد از اتمام نظریه نسبیت عام با زبان خودش، که زبانی ساده و همه فهم بوده است، برای استفاده عام، به زبان آلمانی نوشته است. در این کتاب  نظریه نسبیت خاص و عام را با زبانی چنان ساده و گیرا و با کمترین استفاده از فرمول های ریاضی، بیان کرده است که هر خواننده ای پس از خواندن این کتاب با خود خواهد گفت، این ها آن اندازه ساده و روشن است که من متعجبم چرا فقط «اینشتین» توانسته آن ها را ببیند. آنچه «اینشتین» را از تمام دانشمندان گذشته و حال جدا می سازد نه نبوغ اوست و نه کشفیات عظیم او، بلکه روش کار و تحقیق اوست.