آسیای صغیر و مصر، مناطقی کاملا جدا از شاهنشاهی هخامنشی بوده اند. اما پیوندهای نزدیک و دیرپایی میان این دو را نیز، نباید نادیده گرفت. مدیترانة شرقی بیش تر نقش پیونددهندة این دو منطقه را داشته است، پیوندی که با الحاق به شاهنشاهی ایران استوارتر شد. تعدادی از اسناد آرای به دست آمده از مصر و آسیای صغیر فرهنگ پذیری میان فرمان روا و فرمان بردار را روشن می سازند و نشان می دهند که ایرانیان فعالانه از آئین های مذهبی محلی در مصر حمایت می کرده اند و بسیاری از امیران محلی کیلیکیه در استخدام ایران بودند و نام های ایرانی برخود نهاده بوده اند. کتاب حاضر جلد ششم از مجموعة تاریخ هخامنشیان با موضوع آسیای صغیر و مصر است و نگارندگان به بیان مطالب زیر پرداخته اند: طلا و نقره ایرانی، تراکبه ای و یونانی: مسائل اندازه شناسی؛ ایرنی ها میان یونانیان و ایرانیان؛ استقرار هخامنشیان در کاریا؛ لوقیه و فریقیة بزرگ؛ پژوهش های کتیبه شناسی آرامی در آسیای صغیر و مصر؛ آبراهة سوئز داریوش و امپریالیسم ایرانی؛ و دربارة دستگاه اداری جنوب مصر در دورة هخامنشی.