نویسنده در این کتاب به دنبال آن است که با ارزیابی درماندگی شرکت ها هم ذی نفعان را جهت سرمایه گذاری و اعطای اعتبار و مدیریت مالی شرکت راهنمایی کند و هم از هزینه هایی که درماندگی مالی به بار می آورد، جلوگیری نماید. بدین منظور تکنیک «دی.ای.آ» برای ارزیابی معرفی می شود و نتایج حاصل از آن با پنج مدل «اسپرینگیت»، «آلتمن»، «اهلسون»،«زیمسکی» و «شیراتا» مقایسه می گردد. سپس مدل های مذکور با استفاده از امتیاز کارایی محاسبه شده توسط دی.ای.آ بازیابی می شوند. هدف اصلی این کتاب بررسی کارایی تکنیک تحلیل پوششی داده ها در پیش بینی بحران مالی در بازار سرمایه ایران است.