این کتاب از جمله متون بنیادین در شرح آرا و تفکرات نیچه فیلسوف قرن بیستم آلمان از منظر پدیدارشناسی هرمنوتیکی است. وی در این کتاب کلیدیترین مفاهیم "بازی حقیقت" را که نیچه در آثار خود مطرح نموده، تبیین میکند. در بخش نخست کتاب، آرای نیچه در کتابهای "زایش تراژدی و تاملات نابهنگام" و در بخش دوم، روشنفکری نیچه در پرتو آثار "بشری سراپا بشری" و "شفق صبحگاهی و پس از آن علم فرحانگیز" بررسی میشوند. بخش سوم کتاب با عنوان "بشارت" به مباحث مهم زرتشت یعنی ابربشر، ارادهی معطوف به قدرت، مرگ خدا و بازگشت جاویدان اختصاص یافته است. در بخش چهارم، "ویرانی فرادهش فکری غرب"، "کتابهای فراسوی خیر و شر، دجال، غروب بتها و اثر منتشر نشدهی نیچه یعنی ارادهی معطوف به قدرت، معرفی و تشریح میشود و سرانجام رابطهی نیچه و متافیزیک غربی به مثابهی اسارت و رهایی به بحث گذاشته میشود.