این مجموعه، دربرگیرنده ی 47 داستان کوتاه از نویسنده است که به لحاظ زمانی و سطح داستان نویسی مرتب نشده اند و نویسنده در آن پیام های خود را به وسیله ی پاراگراف های آخر به خواننده انتقال می دهد. گفتنی است در تمام این داستان ها از هواپیما به منزله ی وسیله ای برای رساندن پیام، استفاده شده است. برای نمونه در داستان "خلبانان نادان کم نیستند"، راوی از اشتباه یک دانشجوی جوان خلبان در هنگام فرود سخن می گوید. به تصریح وی: "خلبان خوبی شدن به زمان سپری کردن نیست بلکه تحصیلات چیزی است که این امر را تسریع می کند. به خصوص در این زمان، اصلا هیچ اهمیتی ندارد که چندبار فرود آمده ایم و یا چندبار از روی عادت، هواپیما را در آسمان، خیز داده ایم، بلکه مهم ترین چیز، فهم و شعور و دانستن درباره ی پرواز است که بهتر از هرچیز دیگری عمل می کند. به این کار فراگرفتن می گویند".