مبنای کتاب حاضر، تشریح روند تاریخی سینمای ایران از اولین سال های ظهور سینما تا عصر حاضر است .در این روند، تاکید اساسی نگارنده بر جنبه های  سیاسی سینمای ایران است .نویسنده ضمن شرح مختصری از فیلم های مطرح در سینمای  ایران، اهداف سیاسی هر فیلم و شخصیت های مطرح آن را بر اساس اوضاع احوال  سیاسی زمان تحلیل می کند .وی برای مثال درباره فیلم "گنج قارون "می گوید" :ازدحام  غریب مقابل سینماهای نمایش دهنده گنج قارون بخشی از تاریخی اجتماعی دوران  بود .فردین می توانست قهرمان قشر زحمت کش، طبقه کارگر و آدم خیابانی باشد . وقتی او در صحنه ای عباس شباویز متجدد امروزی را به سادگی درون استخر انداخت  بسیاری از تماشاگران حاضر در سالن سینما برایش دست زدند و هورا کشیدند . آرمان به نقش قارون متمول نیز برابر فردین به زانو درآمد و غبطه زندگی ساده اش  را می خورد ."یا در خصوص فیلم "گاو "می نویسد" :فیلم گاو تصویر سیاهی از  زندگی روستایی یا هر نوع زندگی اجتماعی در روزهای اوج نظام شاهنشاهی بود ." نگارنده درباره نمایش فیلم های دیگر می گوید" :اوایل سال های دهه هفتاد، دوران  سیاست زدگی در همه چیز از جمله سینما بود .فیلم های ایرانی در شرایطی که  رسانه های خارجی تصویر منفی از مردم ایران می ساختند در آثاری مثل "خانه  دوست کجاست؟"، "باشو غریبه کوچک "شمایل متفاوتی از ایران به نمایش گذاشتند ."