تسلی ناپذیر رمان عدم قطعیت است، آغازی ناگهانی، پایانی ناگهانی تر، شخصیت های این رمان و اتفاقات آن هر یک به جای روشن تر کردن ماجرا، بر پیچ و خم این "لابیرنت" هزار تو می افزایند. در این رمان داستانی تعریف نمی شود، بلکه انگار راوی کابوسی را تعریف می کند که شاید به داستانی دیگر مربوط بوده. "تسلی ناپذیر" گویی سایه یک رمان است و راوی آن در این عالم غرق در سایه گم است. سرتاسر داستان تلاش راوی است برای روشن تر کردن رازی که به نظر دهشتناک می آید، اما از آغاز تا به آخر رمان این عدم قطعیت است که بر خط به خط اثر سایه افکنده است.