از متون اخلاقی شیعه درباره «استجابت دعا» مربوط به سده نُهم هجری است. نویسنده که از عالمان شناخته شده شیعی است با تفحص در متون ادعیه و «زیارات» و نیایش‏های معصومین(ع), درصدد است درباره اهمیت دعا بحث نماید. به نظر وی برای اجابت دعا مواردی مثل خصوصیت دعاها، اصناف دعاکننده‏ها، حالات دعاکننده‏ها و مکان‏های دعا و اوقات دعا از شرایط و مقدمات محسوب می‏شوند و در این کتاب طی شش باب به بحث و بررسی آنها می‏پردازد. عناوین اصلی این شش باب عبارتند از: در تحریض بر دعا، علل اجابت دعا، در احوال نیایشگر و در کیفیت دعا و ذکر و تلاوت قرآن. مشرب نویسنده «اخلاقی ـ عرفانی» است. بنابراین, در شرح دعاها و مضامین آنها از تأویل‏ها و شیوه صوفیانه و عارفانه استفاده می‏کند و اسماء و صفات حق‏تعالی را بر مبنایی عرفانی شرح می‏دهد.