سخن گفتن از رمان های اسطوره ای همانند رمان های تاریخی ترکیبی پارادوکسیکال به نظر می رسد زیرا رمان ژانر دنیای جدید و مختص جهان نگری انسان مدرن استانسانی که به تناسب اتکا بر خردگرایی افراطی و تجربه محوری به طرد دنیای ماورای طبیعی و مافوق بشری روی آورده است. رمان اسطوره ای که حاصل انعکاس اسطوره در روساخت و ژرف ساخت رمان است - پاسخگوی سوالاتی است که همواره به دنبال کشف رابطه فرهنگ شفاهی و نظام زیبا شناختی و معناپردازیاسطوره ها با گفتمان های امروزی در عرصه داستان هاست و تحلیل رمان اسطوره ای نشان می دهد که چگونه اسطوره در رمان بازنمایی می شود و چگونه و چرا رمان ، اسطوره را تکیه گاه پردازش معنا و پیام خود می کند.