گاهی با خود فکر میکنم جوان که در بهترین اوقات عمر خود به سر میبرد اگر بخواهد سرمایه ای را به دست آورد که موفقیت دنیایی و آخرتی او را تضمین کند دنبال چه چیزی باید باشد؟
سوال مهمی است اولا مورد نظر موفقیت دنیایی و اخروی است جسم و جان،فکر و دل  ثانیا این سوال مهم مخصوص به یک دسته از جوان ها هم نیست.
پاسخی هم که به ذهن من میرسد باز مخصوص به یک دسته از جوانها نیست یعنی این طور نیست که فرض کنیم این پاسخ خصوص جوان های متدین است نه حتی اگر جوانی را فرض کنیم که از لحاظ تعبد و تدین در زتبه خیلی بالایی هم نباشد باز این پاسخ دوباره او صدق میکند.
حتی اگر جوانی را فرض کنیم که در برخی عقاید خود مشکل هم داشته باشد باز این پاسخ درباره او صدق میکند.
جوابی که من به آن رسیده ام یک کلمه است:تقوا اگر جوان در دوره جوانی سعی کند تقوا داشته باشد با همن تعریفی که در فرهنگ دینی و قرآنی از تقوا شده است بزرگترین سرمایه را هم برای درس هم برای فعالیتهای سازندگی،هم برای عزت دنیوی هم برای به دست آوردن دستاوردهای مادی هم برای معنویت کسب کرده.
تقوا یعنی مراقب خود بودن تقوا یعنی یک انسان بداند که چه کار دارد میکند و هر حرکت را با اراده و فکر و تصمیم انتخاب نماید مثل انسانی که سوار بر یک اسب رهوار  نشسته دهانه اسب در دستش است و می داند کجا میخواهد برود تقوا این است.