در دهه 1335 تا 1345، ایران برای تدوین برنامه سوم و چهارم توسعه، از دو گروه مشاور خارجی استفاده کرد که به گروه مشاوران هاروارد مشهور شدند. سرپرستان هر دو گروه پس از بازگشت به امریکا جمع       بندی خود از این مشاوره و برداشت       های گروه از شرایط ایران را تدوین و منتشر کرده       اند. سرپرست گروه دوم توماس مک       لئود بود که کتاب وی توسط علی اعظم محمدبیگی ترجمه و منتشر شده است. اما خبری از کتاب اول و یا ترجمه آن نبود. در حالی که مک       لئود در جای جای کتاب خود به گروه اول اشاره می       کند. جورج بالدوین (نویسنده کتاب حاضر) در 8-1337 به ایران آمده و تا 41-1340 در ایران بوده تا به همراه همکاران خود در تدوین برنامه توسعه به کارشناسان و مدیران سازمان برنامه وقت مشاوره دهد. بالدوین جمع       بندی این تجربه را در 1967 (1346) در امریکا منتشر کرده و اینک ترجمه آن کتاب تقدیم علاقه       مندان شده است.