نویسنده در این اثر مفهوم سیاست و سیاست گذاری را بررسی کرده بحران ها و مسائل آن را تبیین می کند. وی با الگو قراردادن بریتانیا، یعنی یکی از اصلی ترین خاستگاه های دولت رفاه، این پرسش را مطرح می سازد که آیا عمر سیاست اجتماعی و به طور کلی دولت رفاه رو به پایان است؟ نویسنده معتقد است که در زمانه ی پسامدرن کنونی که تمایزات اجتماعی جدید و تنوع ارزش ها و گروه های اجتماعی به وجود آمده اند، سیاست های فراگیر قدیمی برای رفاه به صورت فزاینده ای منسوخ به نظر می رسند. وی هم چنین خاطرنشان می کند که در انگلیس، پدرسالاری رفاهی به کلی بیانگر سیاست اخیر دولت راه سوم یا پسامدرن نیست. حزب کارگر نو و سیاست گذاری اجتماعی که این حزب آن را طراحی و اجرا کرده ترکیبی از همه ی این ها و چیزهای دیگر است.