بررسی سیاست های کلی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز و منابع قدرت نرم ایران در این منطقه است. در ابتدای این اثر به تبیین سیمای کلی منطقه اوراسیا از لحاظ سیاسی، جمعیتی، فرهنگی، زبانی، قومیتی، مذهبی و اجتماعی پرداخته شده و وضعیت کشورهایی همچون: جمهوری های تازه استقلال یافته ارمنستان، آذربایجان، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان از لحاظ پارامترهای مذکور، مورد مطالعه قرار گرفته است. آن گاه به منابع قدرت نرم ایران در آسیای مرکزی و قفقاز و تبادلات فرهنگی ایران با این کشورها پرداخته شده و روابط آن ها با ایران در زمینه مسائلی همچون: رسانه، موسیقی، زبان، مذهب، گردشگری، سینما، آداب و رسوم اجتماعی، توصیف شده است. نویسنده به موانع و چالش های موجود در زمینه تبادلات فرهنگی ایران با آسیای مرکزی و قفقاز نیز اشاره نموده و نقش تخریبی برخی از کشورها را در این زمینه بررسی نموده است.