کتاب حاضر در رویکردی تطبیقی ـ تبیینی دربارة امکان و امتناع تولید علم اسلامی به ویژه علوم انسانی اسلامی نوشته شده است. در این رهگذر نویسنده با تأمل در تئوری توحید ابتدا منظور از علم اسلامی را بیان کرده و سپس با تعیین جایگاه روش در تعاریف علمی به تفکیک سه حوزة «شناخت»، «تولید گزارة علمی» و «تولید محصول» پرداخته است. در ادامه در نگاهی به رویکرد پدیدارشناسی، روش شناسی تولید گزارة علمی را مطالعه کرده است. در این مقال مقایسه های شناختی، ساختاری و معیاری مورد توجه قرار گرفته است. در پایان نیز نمودار مبدل شناخت تطبیقی به گزارة علمی به منظور بررسی بیشتر ارائه شده است.