در پژوهش حاضر نخست، به بررسی هویت دینی مسلمانان فرانسه که در کل از دو موج صدر تاریخ اسلامی ـ که به دوران اموی باز می گردد ـ و تحولات قرن نوزدهم در اروپا نشات می گیرد، پرداخته می شود. سپس، فضای کلی فکری و فرهنگی حاکم در جامعة فرانسه در طول سده های پس از رنسانس بررسی و در ادامه، موضوعاتی چون ترکیب جمعیتی مسلمانان فرانسه؛ وضعیت تقید به آداب و شعائر دینی؛ مسائل مرتبط به هویت اسلامی؛ چگونگی تعامل با سایر فرانسویان؛ سیاست های دولت فرانسه در برابر مسلمانان و...، مورد توجه قرار می گیرد. به دنبال آن گفتمان عدالت و معنویت، به عنوان مؤثرترین گفتمان مسلمانان موجود در فرانسه، مورد تحلیل قرار می گیرد و پس از آن، اندیشة دو فیلسوف مشهور فرانسوی متعلق به آن گفتمان «گنون» و «گارودی» شرح داده می شود. در پایان نیز یک نتیجه گیری کلی از مباحث کتاب ارائه می شود.