این کتاب، دربردارندة سی و یکمین مجلد از مجموعة «داستان امروز ایران» است که در آن رمانی از «فریدون حیدری ملک میان»، به رشتة تحریر در آمده است. در این داستان بلند که وقایع آن در گذشته های دور رخ می دهد، «حیدر قنبر» پسر مردی روستایی است که پس از مرگ پدر نتوانسته است به وصیت شفاهی او عمل کند. حیدرقنبر پس از گذشت سال ها که خود نیز همچون پدر پیر شده، تصمیم دارد تا وصیت پدر را اجرا کند، اما باز هم نمی تواند. تا اینکه بیمار می شود و در بستر بیماری با مرور خاطرات خود، زندگی امروز فرزندان خود را در ذهن و دیدگانشان تداعی می کند؛ زندگی اش که بی شباهت به زندگی حیدرقنبر نیست.