«در اواخر قرن نوزدهم، نویسندگان و شاعران عرب و ایرانی از مکتب ادبی رمانتیسم متأثّر شدند. نخستین فردی که در ایران توانست دفتر کهن شعر پارسی ایران را ورق بزند، «علی اسفندیاری»، با نام شعری «نیما یوشیج» بود. در ادبیات معاصر عرب، این مکتب به دست «خلیل مطران» کلید خورد.» در پژوهش حاضر، با توجّه به نوآوری های مشابه این دو شاعر، به بررسی تطبیقی مؤلّفه های رمانتیکی مشترک در اشعار این دو تن پرداخته شده است. بر این اساس، کلّیات رمانتیسم در آثار نیما یوشیج و خلیل مطران مورد تحقیق قرارگرفته و آثار این دو با یکدیگر مقایسه شده است.