بررسی میزان مقاومت و پایایی «بتن خودمتراکم» و قابلیت ها و ضعف های آن است. بتن خودمتراکم، بتنی است که قابلیت متراکم شدن خودبه خود را در زیر آب دارا باشد. این بتن، حرکت و روانی عسل را داشته و تحت وزن خود جاری می گردد و برای متراکم نمودن آن نیاز به نیروی خارجی وجود نخواهد داشت. عناوینی که در این راستا مورد توجه قرار گرفته عبارتند از: تاثیر تراکم وزنی بر مقاومت بتن خودمتراکم در ترازهای مختلف، مطالعه تاثیر سولفات های منیزیم و سدیم بر مقاومت بتن خودمتراکم، مطالعه تاثیر جمع شدگی ناشی از خشک شدن بر مقاومت آن، کاربرد بتن و ملات این چنینی به عنوان سیستم های تعمیری، تاثیر نوع مقاومت سنگ دانه ها بر پایایی این بتن در مقابل سولفات سدیم، سیکل های یخ و ذوب یخ و تر و خشک شدن و رفتار این بتن در ارتباط با واکنش قلیایی سنگ دانه ها.