کتاب حاضر، به دنبال شناخت آسیب های ناشی از عدم وحدت مدیریت در حوزه فرهنگ و ارائه الزامات وحدت مدیریت در حوزه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران از طریق شورای عالی انقلاب فرهنگی و ارائه طرح پیشنهادی جهت رفع آسیب های احصا شده، اجرای الزامات مورداشاره و رسیدن به وحدت فرماندهی و مدیریت در زمینه سیاست گذاری کلان فرهنگی در نظام جمهوری اسلامی ایران است. در این کتاب بیان می شود که حساسیت اصلی دین و رهبران دینی به موضوع هدایت مردم در مسیر حق و حقیقت است. موضوعی که اندکی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اصلاح ساختار، فرآیند و متون درسی دانشگاه ها با تعطیلی موقت دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و شکل گیری ستاد انقلاب فرهنگی خود را نمایان ساخت.