به نام خدا 

جلد دوم تاریخ تئاتر جهان اثر شاهکار اسکار براکت هم تمام شد. این جلد به بررسی تاریخ تئاتر جهان در ۳ قرن ۱۷ ، ۱۸ و ۱۹ میپردازه . 
از لحاظ اهمیت در کنکور کارشناسی ارشد ( مجموعه هنرهای نمایشی و سینما ) ، تقریبا کم اهمیت ترین منبع حساب میشه و نهایتا ۱ الی ۲ سوال ازش در کنکور میاد. دلیلش هم اینه که نسبت به دو جلد قبلی یه جورایی پل بین دنیای باستان و دنیای مدرنه.  در این دوره نه مکتب آنچنانی ای پیدا شد و نه درام نویس های مقتدری مثل جلد اول و جلد سوم ...

کتاب همون روند جلد اول رو طی میکنه. در واقع این ۳ جلد در کتاب اصلی ۱ کتاب هستند که در ترجمه به ۳ جلد تبدیل شدند . 

در فصل اول تئاتر شرق مرور میشه . سوال هایی که از این کتاب میاد به احتمال زیاد از این بخش خواهد بود. یک بخش جذاب که به سنت های نمایشی در شرق اشاره میشه و چقد حیف که ایران سهمی از این کتاب نداره. دلایلش رو مترجم مفصل در مقدمه جلد اول توضیح داد. .ابتدا از چین شروع میشه و اپرای پکن مفصل توضیح داده میشه . بعد از اون به ژاپن میریم و با تئاتر نو ، کابوکی و کیوگن،  با بونراکو و بقیه سنت های نمایشی ژاپنی و ریخت شناسی این تئاترها آشنا میشیم. از درام نویس های این نمایش ها نام برده میشه و مثل همه کتاب سرتاسرش پر از عکس و تصویره. 
در بخش بعدی ما به هند و اندونزی و کره هم سر می‌زنیم و با سنت های نمایشی اونجا هم آشنا میشیم.

در فصل بعدی میریم سراغ انگلستان از ۱۶۴۲ تا ۱۸۰۰ میلادی و بررسی کاملی از درام نویسی و تئاترهای انگلیسی انجام میشه. نکته مهم رفتن اولین گروه نمایشی از انگلستان به آمریکاست که تاریخ تئاتر آمریکا رو استارت می‌زنند...

در فصل بعدی ، تئاتر در اروپای شرقی و شمالی در سده ی هجدهم بررسی میشه که برای اولین بار با سیر تئاتر در آلمان و روسیه هم آشنا میشیم. نویسنده های بزرگی مثل گوته و شیلر ، آغاز مکتب رمانتیسم و مکتب های تئاتری ای مثل طوفان و تنش هم کاملا توضیح داده میشه. شرکت های تئاتری ، معماری تئاتر ، بازی و بازیگری ، طراحی صحنه و... همه این ها بخش های اصلی هر فصل هستند.

در فصل بعد می‌رسیم به تئاتر ایتالیا ، اسپانیا و فرانسه سده ی هجدهم ...
در ایتالیا هنوز صحنه در دست کمدیا دلآرته ست . اما کمدیا دل آرته داره کم کم از رونق میفته . ظهور کارلو گولدونی و کارلو گوتزی و اصلاحاتی که در کمدیا دل آرته ایجاد کردند ، تئاتر ایتالیا رو رونق میده. در اسپانیا هم همچنان صحنه ایتالیایی و درام های سابق در حال اجرا هستند. اما در فرانسه ظهور نویسنده هایی مثل ولتر ، دیده رو ... و حضور گروه های کمدیا دل آرته ، منجر به رونق گرفتن تئاتر ها و اجراها میشه. کمدی فرانسز و کمدی ایتالین در همین دوران شروع به کار می کنند.

در بخش بعدی به تئاتر اروپا و آمریکا در نیمه اول قرن نوزدهم می‌رسیم.
مکتب رمانتیسم در فرانسه با ویکتور هوگو ، الکساندر دومای پدر و پسر و... اوج گرفته. 
در ایتالیا همچنان سنت های گولدونی در حال ادامه پیدا کردن هستند. 
در اسپانیا و آلمان هم نویسنده ها تئاترهای بزرگی ساخته میشه و در آمریکا هم تئاتر کم کم در حال مردمی شدن هستند.  
در روسیه هم درام نویس های قدرتمندی ظهور پیدا می‌کنند. گوگول  ، پوشکین و لرمانتاف هم در حال قلم زدن هستند.

و بخش آخر که می‌رسیم به تئاتر اروپا و آمریکا در نیمه ی دوم سده نوزدهم .
در این دوره همه چیز در حال مدرن شدنه... همه در حال آماده شدن برای ورود به قرن بیستم هستند که جهان دگرگون میشه...
مکتب رمانتیسم از رونق افتاده... کم کم رئالیسم و واقعگرایی در حوزه تئاتر چه در طراحی صحنه و چه در درام نویسی در حال خودنمایی کردنه.
در روسیه حالا تورگنیف حرف اول رو میزنه و الکسی و لئو تولستوی هم در حال نوشتن نمایشنامه هستند.
در آلمان واگنر در حال نوشتن اپراست...
بازیگری ستاره محور در حال رشد کردنه...

میریم که وارد قرن جدید بشیم...