بزرگمهر به عنوان مترجم آثار فلسفی در زمره پیشگامان و مشعل دارانی به شمار می آید که در شناسایی فلسفه تحلیلی و فیلسوفان تجربه گرای غرب به زبان فارسی صاحب کرسی است. گسترش تفکر این مشرب فلسفس در ایران با آثار نوشتاری او صورت پذیرفته است.اهمیت کار بزرگمهر آنجا بیشتر نمایان می شود  که پژوهشگران فلسفی طی چند دهه هنگامی که می خواستند درباره فلسفه تحلیلی اطلاعاتی کسب کنند،معمولا به سراغ آثار ترجمه شده او می رفتند.بزرگمهر در شرایطی صاحب کرسی فلسفه تحلیلی  در ایران شناخته شد که نه درس آموخته فلسفه،که خود آموخته فلسفه بود.رشته دانشگاهی رانه در رشته فلسفه،که سالیان دراز در رشته حقوق گذرانده بود . او بیش از هر چیز در اغاز،دستی در رشته حقوق داشت و شغل دیوانی و اداری خود را در همین رشته در صنعت نفت اختیار کرده و به مناصب بالای اداری دست یازیده بود.نخستین آثار قلمی خود را نه در فلسفه و نه در قالب کتاب،که در حوزه های اجتماعی،اخلاقی عرفانی در مطبوعات و جراید آن روز ایران رقم زده بود.در اصل،او در آغاز روزنامه نگاری غیر حرفه ای بود که بعدها به مترجم حرفه ای کتاب های فلسفی تبدیل شد.ترجمه های او از متون فلسفی در دهه های چهل و پنجاه بالاترین شمارگان را از آن خود کرده بود.