امانوئل لویناس (1906-1995 م) فیلسوف فرانسوی است و تفکر او از دو خاستگاه متفاوت فلسفه گفت و شنودی یهودی و پدیدار شناسی سرچشمه می گیرد. کتاب حاضر شامل گفت وگوهای لویناس با فیلیپ نمو در سال 1981 است. ده گفت وگوی مزبور مسیرتحول تفکر لویناس را از دوران دانشجویی تا واپسین مقالات و کتاب هایش در دهة 1970 به تصویر می کشند. لویناس فیلسوف اخلاق است؛ و به گفتة فیلیپ نمو یگانه اخلاق گرای تفکر معاصر. به نظر لویناس، فلسفه از همان روزگار طفولیت خویش مبتلا به  حساسیتی علاج ناپذیر بوده؛ هراس از غیری که غیر می ماند. بدین ترتیب، فلسفه  همواره کوشیده دیگری را به نحوی به چیزی دریافتنی و فراچنگ گرفتن موکول کند؛ از وجود و ذات گرفته تا دیگر مقولات متافیزیکی. لیکن، به زعم لویناس، پرسش راستین آدمی چیزی جدای از وجود و فراسوی ذات است و ساختار بنیادی سوژه بودن انسان همان قرار گرفتن در معرض دیگر است.