در این داستان مصور و رنگی که در قالب شعر به طبع رسیده حسنی مرغی می یابد که ادعا می کند تخم طلا می گذارد .از همین رو، حسنی از همه کناره گرفته تمام  اوقاتش را صرف مراقبت از مرغ می کند .این در حالی است که با گذشت فصل زمستان  و بهار، حسنی صاحب حتی یک تخم طلایی هم نمی شود .بدین ترتیب، حسنی به اشتباه  خود پی می برد ;پس از پشیمانی به سراغ دوستان خود می رود و از آنها معذرت  می خواهد و دوباره به جمع دوستان خود می پیوندد .