کتابچه‌ای کوتاه و جالب توجهی بود؛ با اینکه نمی‌توان تمام حرف‌هاش رو پذیرفت ولی نکات ارزشمند خوبی داشت.

با توجه به تاریخ نگارش آن؛ شاید بتوان این نتیجه را گرفت که در طرح ایشان انقلاب به این زودی‌ها نبوده است.

نکته‌ای هم در خصوص امیر کبیر داشت که قابل تامل بود: اینکه در کنار تمام ویژگی‌های عالی او، غرور او باعث شکستش شد.


          

            کتاب‌های مرحوم صفایی حائری واقعا آدم رو به وجد میارن! همیشه چگال‌بودن کتاب‌های ایشون برام جالب بوده؛ طوری که در تعداد محدودی صفحه، مطالب و معارف عمیقی رو در ضمن خواندنی‌بودن به خواننده منتقل می‌کنن. این کتاب هم از این جهت کتاب جالبی بود.
مرحوم صفایی حائری، از جهاتی از برترین عالمان دینی معاصر هستند که به شدت قابل استفاده هستند. قلم فوق‌العاده، تمثیلات به جا، و از همه مهم‌تر نظام فکری دینی جامع و پیوسته از ویژگی‌های بسیار مهم ایشونه.
در این کتاب، مرحوم استاد مرور خیلی سریعی بر حوادث و روندهای کلی تاریخ ایران معاصر دارن. از صفویه شروع می‌کنن و به زمان نگارش کتاب می‌رسن. (زمان نگارش کتاب، سال ۱۳۵۴ و قبل انقلاب بوده) ضمن تحلیل وقایع تاریخی مهم، تحلیل‌های جالبی رو بیان می‌کنن. تحلیل‌های مختصر و عمیقی راجع به علت شکست امیرکبیر، سید جمال، مصدق، راجع به استعمار و انواع آن، جریان‌شناسی نیروهای سیاسی مسلط در آن زمان و شیوه‌های مواجههٔ یک کشور با قدرت‌های مسلط.
برای خود من، علاوه بر بصیرت‌های تاریخی جالب کتاب، مرور سریعی بر تاریخ ایران معاصر هم از بهره‌هایی بود که از این کتاب مختصر بردم.