ذهن مه‌زده، ستایش‌شده‌ترین اثر جی. برنلف، روایی مردی سال‌خورده است که در زمستان کولاکی هلند آمدن بهار را لحظه‌شماری می‌کند و حین این انتظار همه‌چیزش را به فراموشی می‌بازد: خاطره‌ها، دوستی‌ها، عشق‌ورزی‌ها؛ حتی صدایش و کلمه‌هایش را: «از آقای کِلَین می‌خواهند که بگوید فِرا. بگو فِرا، فِرا، فِرا، فِرا، فِرا، فِرا تا بشنوم؛ بشنوم چه‌طور صدایم از دست می‌رود… چیزی که رفته دیگر رفته…» حالا آقای کِلَین تنها بازمانده‌ی زبان مادری‌اش است و کل این زمستان، با ذهنی مه‌زده، چشم‌به‌راه بهار خواهد ماند.
ذهن مه‌زده دعوتی است به تأمل عمیق در زندگی و نقش خاطرات در آن. آن‌چه پنجاه سال نویسندگی برنلف را در ژانرهای مختلف به هم پیوند می‌دهد، شیفتگی او به کارکردهای مغز و تأثیرات حافظه است. قدرت روایت و مضامین مطرح در این رمان آن را به یکی از شاخص‌ترین آثار ادبیات مدرن هلند تبدیل کرده است، به طوری که، پس از دریافت جوایز متعدد، در یک نظرسنجی عمومی که در سال ۲۰۰۷ از سوی دو مؤسسه‌ی معتبر هلندی  برگزار شد، در فهرست ده اثر برتر تاریخ ادبیات این کشور جای گرفت
تعداد