در این داستان، مقوله رسیدن به تمدن مطرح گردیده بدان سان که علم، هنر و هر دست آوردی که بشر دارد، گویا چیزی غیر کارآمد بوده به دردش نمی خورد و یا به نوعی بد تعبیر شده است که البته دلیل آن، به بیراهه رفتن است. بشر از وقتی که به این حقیقت پی می برد، دیگر کاری از دست او ساخته نیست؛ از این رو ناگزیر از امیدوار بودن دم می زند.