و ناگهان صدایی،شاید نجوایی یا حالتی یا تمثل فرشته ای...!و این کلمات ظاهر شد:«اقرا باسم ربک الذی خلق».به راستی وحی چیست؟آیا امری دانستنی است؟آیا حجیت معرفت شناختی آن قابل اثبات است؟آیا وضع و حال درونی پیامبر و محیط اجتماعی بیرونی او برمفاد وحی تاثیر گذار بوده است؟قرآمن به مثابه خروجی وحی چه ربط و نسبتی با خود این پدیده دارد؟هر تبیینی از وحی باید پاسخی برای این گونه پرسش ها فراهم آورد.کتاب پیش رو با روایت و شرح دو تبیین رایج از وحی در سنت اسلامی،یعنی تبیین گزاره ای علم حصولی و تبیین مکاشفه ای علم حضوری و بیان مشکلات آنها،تبیین تازه ای از وحی (دیدگاه افعال گفتاری)را پیش نهاده است که مشکلات دو تفسیر پیش پیش گفته نرا نداشته باشد.این تبیین مبتنی بر نظریه افعال گفتاری جان آستین (1960-1911)فیلسوف تحلیلی انگلیسی است.