موضوع این کتاب، بررسی مسیر تصوف و عرفان است. نگارنده در این نوشتار می کوشد، اساس شکل گیری تصوف و عرفان ایرانی ـ اسلامی را بررسی نماید. وی در این راستا پیرامون روابط واجب الوجود و عالم بحث کرده و اساس حکمت را در تصوف مورد کنکاش قرار داده است. سپس با توجه به این نکته که مذهب بودا، و مذهب وحدت وجود هندی و ایرانی در تصوف اسلامی تأثیر بسزایی داشته اند، هر یک از این موارد را شرح داده و به جست وجوی تصوف در آیین زردشتی پرداخته است. وی در ادامه، پیدایی تصوف در غرب و تصوف در نوافلاطونیان را مطالعه کرده و در پایان نیز به مقوله های تصوف و اسلام، ادبیات عرفانی در اسلام، عرفان در ایران و معرفت عارفان مصلوب پرداخته است.