هوس نمیکردم که برگردم و پنهان و آشکار به چهار دیوار حیاط مردم گردن بکشم.من در عمر بیست و چند ساله ام هرگز دله بازی و چشم چرانی را دوست نمیداشتم،من هیچ وقت مرد گردش و مسخرگی و متلک گویی نبودم جز شبهایی که به سینما آن هم به تماشای فیلم هایی که انیس دل و محرم جانم بود می رفتم،اساسا پا به پا خیابان لاله زار و اسلامبول نمیگذاشتم.