در شمارگان هشتم از این مجموعه، شرح داستان هشت پادشاه ایران بازگو گردیده است که عبارت اند از: خسروپرویز، شیرویه (قباد)، اردشیر پسر شیرویه، فرائین، پوران دخت، آزرم دخت، فرخ زاد، و یزدگرد. در کتاب ذکر گردیده است: "فردوسی در این بخش از شاهنامه، غم سنگین خود را از برباد رفتن شکوه گذشته و دیرین شهریاران ایران برای خواننده بازمی گوید و دشوارترین روزهای تاریخ ایران را به تصویر می کشد و نشان می دهد که چگونه خودخواهی ها و سوجویی ها همراه با نادانی و تنگ نظری، ارزش ها و شکوه ایرانیان را برباد داده است و زشت کاران بدنام و خودخواهان بداندیش راهی به جایی نبرده اند".