کتاب پیش رو که در دو قالب نشست های علمی و نگارش های تخصصی و در دو سطح اندیشه های جهانی و تأملات ایرانی تنظیم شده است، تلاش دارد راهی جدید در پژوهش های نظری ایرانیان به موضوع دانشگاه و نقش آن در منظومه علم و جامعه باز کند. خوشبختانه در ایران امروز، با پژوهش های اجتماعی و بعضاً اخلاقی فراوانی درباره دانشگاه ها مواجهیم. این پژوهش ها ابعاد متعددی از دانشگاه را برای ما به تصویر کشیده و نقاط ضعف و کژکارکردی های دانشگاه را در ساحت های سازمان و کنشگرانش معین کرده اند. بااین حال، تاکنون برای ما این موضوع چندان روشن نبوده است که بر اساس کدام الگو می توان درباره آن ضعف ها و کژی ها داوری کرد و اینکه آیا اساساً می توان به هنجار دیگری برای دانشگاه و نسبت آن با علم و جامعه اندیشید و آن هنجار را در پرتو مدلی متفاوت ازآنچه علوم اجتماعی بر ما عرضه می دارد تبیین کرد و توضیح داد؟ این تاریکی فهم، بیش از همه ناشی از فقدان درک نظری و جامع ما از دانشگاه و تنظیم پژوهش های جزئی ما در موضوعات دانشگاهی با آن ایده کلی و نظری است.