در کتاب حاضر، نگارنده به بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان محور بر کاهش فرسودگی زناشویی پرداخته است. در این کتاب بیان می شود که در فرسودگی زناشویی زوج ها به مرورزمان از هم دیگر دور می شوند و تجارب هیجانی خود را باهم در میان نمی گذارند آن ها نسبت به هم بیگانه می شوند و امنیت و تماس نسبت به همدیگر را از دست می دهند، در این زمان زوج ها کاهش تدریجی دل بستگی عاطفی باهم را در زندگی تجربه می کنند و نسبت به هم بی علاقه و بی تفاوت می شوند و این تخریب فزاینده رابطه کم کم آن ها را به سمت جدایی و طلاق می کشاند، رویکرد هیجان محور با تأثیر در تعاملات زوج ها و ایجاد نزدیکی آن ها بر هم و هم چنین بروز هیجانات مثبت و تعامل سازنده باهم، با تأکید بر دل بستگی ایمن و مشارکت زوج ها در رابطه  زناشویی و باهم بودن های طولانی و مشارکت در هیجان های همدیگر و عدم عیب جویی بر همدیگر و ایجاد تعاملات جدید و تحکیم آن ها می تواند بر فرسودگی زناشویی تأثیرگذار باشد.