«بچه‌های ننه‌بلقیس (قصه‌هایی که درباره‌ی جنوب شهر نخوانده‌اید)» نام داستانی از حمیدرضا ابک (-۱۳۵۳) است. نویسنده در ابتدای کتاب می‌نویسد: این کتاب، گوشه‌ای از نوشته‌های من است درباره ما. ما که دلمان برای تاریخمان تنگ شده. ما ولدچموش‌هایی که روزگار راممان کرد و تبدیلمان کرد به یکی مثل بقیه آدم‌های این شهر که کت و شلوار می‌پوشند و ماشین اتومات سوار می‌شوند و گوشی هوشمند دارند. ما دیوانگانی که خاطرات زندگی‌مان برای شما امروزی‌ها، اگر دروغ نپنداریدش، به قصه شبیه است. ما دل‌شکستگانی که مرثیه‌خوان آوازهای دخترک ماشین دودی سواریم. ما بچه‌های ننه بلقیس. می‌ماند یک توضیح. تمام نوشته‌های این کتاب برگرفته از اتفاقات زندگی واقعی منند. اما طبیعی است که در برخی جزئیات اشتباه کرده باشم، چون صرفاً از روی حافظه نگاشته‌ام آنها را. برخی اسامی را هم به‌عمد جابجا کرده‌ام که اگر این نوشته‌ها به دست مرجع ضمیرهایشان افتاد، از من نرنجند. یادتان نرود. بچه‌های ننه بلقیس هنوز زنده‌اند و هرکدامشان در کوچه‌ای از جهان. درست که دکتر و تاجر و روزنامه‌نگار و مهندس شده‌اند، اما از هرکدامشان که بخواهی خودشان را معرفی کنند، در دلشان خواهند گفت: «ما بچه‌های ننه بلقیسیم».